دلبر کُشون !

(عاشق و معشوق بودن)  مهارتی است برای خودش.باید گاهی سکوت کنی. بگذاری عاشق ات باشد. بگوید:« دوستت دارم.» بگوید:«خانومی...» بگوید: « روی چشم های من باش» و تو فقط نگاهش کنی. با همه‌ی وجودت بشنوی...با ولع بنوشی...مثل زنی باشی که دارد بارور می‌شود... و بار می‌گیرد.

گاهی باید لذت ببری از دیده شدن. بلد باشی چطور راه بروی...بدانی نگاهت می کند،به روی خودت بیاوری، نرم راه بروی...معشوقانه راه بروی. معشوقانه موهایت را بالای سرت ببری و جمع کنی. معشوقانه سرت را برگردانی... معشوقانه انگشتت را بکشی روی برجستگی رگهای دستش!

گاهی باید بفهمی. و به رویش بیاوری این فهمیدن ات را. بپرسی چرا نفس عمیقِ غم گین می کشد وقتی قول می دهی زادروزِ بعدی اش، کنارش باشی. یا وقتی نمی گوید، غم دارد و نمی گوید. باید بگویی: « قربان غم عمیق ات بروم ...»!!!

گاهی باید بفهمد که فهمیده ای فهمیدن اش را. و لذت بردن اش را. و لذت بردن ات را.گاهی حتی باید نفهمی. مثل همیشه ها که تنها بوده ای، زور نزنی که بفهمی. خودت را رها کنی و بسپاری دستش...تا بفهماند. تا کیف کند. تا مرد باشد.

گاهی باید بخواهی اش. بگویی:« تو مردِ منی». یکجوری بخواهی اش که بانو بمانی. که بلند بمانی. که عزیز بمانی. «عزت» را می گویم ها...حواست باشد.گاهی باید بگویی:« من را بخواه» و او هم باید بخواهدت.می خواهدت..و بخواهی اش !

گاهی باید بلد باشی با چشم ساعتها با او حرف بزنی و او با چشم قربان صدقه ات بشود و تو بغضی که می شوی گریه نکنی و او بگوید اگر گریه کنی من دق می کنم و تو قورت بدهی و قورت بدهی و...

گاهی باید سفت و سخت و مغرور باشی گاهی باید موم باشی! گاهی باید موهات نصف صورتت را بگیرد تا او عطشت را داشته باشد ، گاهی باید از تو دور باشد که عزیزترت شود...!

گاهی باید یک تیپ توووپ بزنی و دلبرانه و بی اطلاع به سالن کنفرانسش بروی ،

رو برویش بین جمعیت بنشینی و شککککه اش کنی طوری که رشته ی کلام از ذهنش پاره بشود و از بین n نفر زل بزند به چشمهات و محوت شود و s بدهد که:

mikoshamet divoneeeeee jooooonammmm